Qingdao-leven

Qingdao is een prachtige kuststad, gelegen op ongeveer 800 kilometer ten zuidoosten van Beijing. Het is de op één na grootste haven op het vasteland van China (naast Shanghai) en staat bekend om zijn bier en zeevruchten. Het is een bruisende kosmopolitische stad geworden met een toenemende mix van buitenlandse en Chinese inwoners. Er is nog steeds een sterke invloed van het oude China vermengd met een invloed van Duitsland. De snelle ontwikkeling van het moderne China is echter duidelijk zichtbaar.

De historische cultuur, de verscheidenheid aan religies, burgerlijke tradities, dorpsgebruiken en feestdagen dragen allemaal bij aan de rijke cultuur van Qingdao. Qingdao is een van de mooiste en schoonste steden in China en is de grootste stad in de provincie Shandong. De naam "Qingdao" betekent "Het Groene Eiland", wat een passende beschrijving is van de stad.

Als geboorteplaats van het taoïsme heeft Qingdao een lange geschiedenis. Menselijke nederzettingen op deze bodem dateren van 6000 jaar geleden. In de Oostelijke Zhou-dynastie (770-256 v.Chr.) werd de stad Jimo gesticht. Na de eenwording van China in 221 v.Chr. werd het de op één na grootste stad in de regio Shandong.

De oprichting van Qingdao begon op 14 juni 1891, toen de Qing-regering troepen stuurde. In november 1897 bezette Duitsland Qingdao met geweld onder het voorwendsel van het Juye-proces over religieuze geschillen. Toen de Eerste Wereldoorlog in 1914 uitbrak, namen Japanse indringers Qingdao over en zetten de koloniale heerschappij voort. Uit protest tegen het feit dat de toenmalige Chinese regering toegaf aan de Japanse druk, werd in 1919 de beroemde 4 mei-beweging gelanceerd en eisten de demonstranten de hervatting van de soevereiniteit over Qingdao.

Op 10 december 1922 heroverde de regering van de Noordelijke Lords de controle over Qingdao en richtte een overheidskantoor op voor commerciële havenzaken. In juli 1929 kreeg Qingdao de status van speciale stad en in 1930 werd het opgenomen in de rangorde van steden. In januari 1938 vielen de Japanners Qingdao opnieuw binnen, maar hun bezetting kwam in september 1945 ten einde toen de KMT-regering de controle over de stad heroverde. Op 2 juni 1949 werd Qingdao bevrijd en in 1986 werd het aangewezen om speciale staatsplannen uit te voeren en genoot het economische beheerrechten op viceprovinciaal niveau. In 1994 werd Qingdao opgenomen in de lijst van 15 viceprovinciale steden van het land.

Qingdao ligt op het zuidelijke puntje van het schiereiland Shandong (35°35' ~ 37°09'N, 119°30'~ 121°00'E).
Een unieke mix van zee en bergen en een aangenaam klimaat maken Qingdao buitengewoon. Qingdao grenst aan drie steden op prefectuurniveau, namelijk Yantai in het noordoosten, Weifang in het westen en Rizhao in het zuidwesten.

Het totale rechtsgebied van de stad beslaat 10.654 vierkante kilometer. De geografie van de stad is relatief vlak, terwijl bergen in de buurt oprijzen. De hoogste hoogte in het gebied is 1133 meter boven zeeniveau. Qingdao heeft een totale kustlijn (inclusief de eilanden) van 870 kilometer, waarvan 730 kilometer continentale kustlijn, goed voor een kwart van de totale lengte in Shandong. Ook zijn er vijf belangrijke rivieren te vinden die meer dan 50 kilometer stromen in de regio.

Sinds de invoering van het opendeurbeleid van China ten aanzien van buitenlandse handel en investeringen in 1984, heeft Qingdao zich snel ontwikkeld tot een moderne havenstad. Tegenwoordig is de stad ook het hoofdkwartier van de noordelijke vloot van de Chinese marine.

Qingdao is ook de rijkste stad in de provincie Shandong, met het op één na hoogste BBP van de Chinese provincies. Ondanks zijn comfortabele ligging aan de Gele Zee langs de buitenrand van het schiereiland Shandong, wordt Qingdao samengevoegd met zijn buren aan de andere kant van het schiereiland als onderdeel van de Bohai Sea Rim Economic Zone.

Qingdao werd door CCTV beoordeeld als een van China's top 10 economisch dynamische steden omdat deze "Parel van de Gele Zee" een broeinest is voor internationale zaken en het hoofdkantoor van talloze bekende merken en producten zoals Nike en Lucent Technologies. Qingdao is de thuisbasis van Haier Corporation, een groot elektronicabedrijf, en de wereldberoemde Tsingtao-brouwerij.

Qingdao is ook een belangrijk centrum voor textiel, lichte industrie en chemische productie in China. De stad heeft speciale voordelen in huishoudelijke elektrische apparaten, elektronica, rubber, locomotieven en rollend materieel, evenals voedselverwerking.

Qingdao streeft ernaar een modern industrieel systeem op te bouwen dat zich richt op drie economische sectoren: haven, ontwikkeling van de oceaan en toerisme. Daarnaast richt de stad zich op vier pijlers: elektronica en huishoudelijke apparaten, scheepsbouw, locomotieven, rollend materieel en de productie van containers, petrochemie en nieuwe materialen.

Het nieuwe stedelijke gebied van Qingdao dat in de jaren negentig werd ontwikkeld, is het politieke, economische, financiële en culturele centrum van de stad geworden. De sloppenwijken zijn verdwenen en er zijn nieuwe hoogbouwgebouwen voor in de plaats gekomen.

Jarenlang heeft de overheid van Qingdao de nadruk gelegd op de algehele ontwikkeling van de stad op het gebied van stadsplanning, ecologische bouw en woongebouwen. Als gevolg hiervan kreeg de stad in 2000 de eretitel "National Model City for Environmental Protection". De stad won in 2002 de eerste prijs voor de "China Living Environment Award" en werd daarmee een van de steden met de beste milieuomstandigheden in China. Qingdao trekt ook veel toeristen vanwege de ligging aan zee en het uitstekende weer; en parken, stranden, beeldhouwkunst en een aantal unieke architectuurlijnen langs de kust.