Dalian Leven

Dalian werd oorspronkelijk begin 20e eeuw samen met Japans en Russisch kapitaal gebouwd en fungeert nu als een centrum voor hightechproductie en een belangrijke haven voor wederuitvoer.

Als de "Gateway to the Northeast" is de havenstad Dalian een belangrijke "tweedelijns" stad, een transportknooppunt in het noordoosten van China en een centrum voor voedseldistributie. De stad is ook een van China's topsteden voor landbouw en visserij; zware, lichte en distributie-industrieën, buitenlandse investeringen en informatietechnologie. Dit heeft het mogelijk gemaakt om een ​​van de rijkste en meest welvarende steden in China te worden.

De Chinezen zijn al 6000 jaar aanwezig in de regio Dalian en het is economisch en militair gezien van groot belang gebleven gedurende de Chinese geschiedenis. Tijdens de Han-dynastie in 108 v.Chr. vestigde keizer Han Wudi een belangrijke scheepvaartlijn tussen het Liaodong-schiereiland en het Shandong-schiereiland in het zuiden.

Dalian werd toen Sanshan genoemd in de periode van Weijin (220-420), San Shanpu in de Tang-dynastie (618-907), Sanshan Seaport in de Ming-dynastie (1368-1644) en Qing Niwakou in de Qing-dynastie (1644-1911). Later in de jaren 1880 bouwde de Qing-regering laadbruggen en versterkingen aan de noordkust van de Dalian-golf, waarna de stad en de omliggende gebieden snel groeiden.

In 1858 werd de nederzetting bezet door de Britten, in de jaren 1880 werd het weer in handen van de Chinezen gegeven en in 1895 door Japan bezet. In 1898 huurde het Russische Rijk het schiereiland van de Qing-dynastie.

Van 1898 tot 1955 hebben zowel de Japanners als de Russen om beurten over Dalian geregeerd. De Japanse overheersing eindigde met de onvoorwaardelijke overgave in 1945, toen Dalian werd overgedragen aan de Sovjets die de stad in bezit hadden genomen en tot 1955 bleven. Gedurende deze periode werkten de Sovjets en Chinese communisten samen aan de verdere ontwikkeling van de stad, de industriële infrastructuur en vooral de haven. De stad was tijdens de oorlog relatief onbeschadigd gebleven.

In de 20e eeuw werd Dalian opgeschud door de Culturele Revolutie van 1966 tot 1976, maar na 1976 ging de regio een nieuwe periode van socialistische modernisering en constructie in. In 1984 werd Dalian door de Staatsraad goedgekeurd als speciale status om te worden geopend. In 1985 werd de stad aangewezen met een apart economisch plan, met een provinciaal niveau van beslissingsbevoegdheid.

De oude naam Dalian werd voor het eerst gebruikt door een ambtenaar ter ere van keizer Guangxu tijdens de Qing-dynastie (1644-1911), wat verwijst naar de huidige Golf van Dalian.

Dalian ligt aan de oostkust van Eurazië en de zuidelijke punt van het schiereiland Liaodong in het noordoosten van China, met de Gele Zee in het oosten en de Bohai Zee in het westen. Het kijkt uit op het schiereiland Shandong aan de overkant van de zee in het zuiden en wordt ondersteund door de uitgestrekte Noordoostvlakte in het noorden.

De lokale bevolking noemt de stad "Tiger", verwijzend naar het feit dat een vogelperspectief op de stad de indruk wekt dat het gebied op een tijgerkop lijkt. Met een kustlijn van 1.906 km regeert het over het hele Liaodong-schiereiland en ongeveer 260 omliggende eilanden en riffen. Het ligt ten zuidwesten van de Yalu-rivier en de haveningang vormt een subbaai die bekendstaat als Dalian Bay.

Door de jaren heen is het misschien wel de strategische en goed gelegen haven van Dalian die de belangrijkste rol voor de stad heeft gespeeld. Het terrein, hoog en breed in het noorden, laag en smal in het zuiden, helt over naar de Gele Zee in het zuidoosten en de Bohai Zee in het noordwesten vanuit het centrum. Daarom is Dalian de maritieme toegangspoort van noordoost China.

Dalian was oorspronkelijk een gebied dat zich richtte op landbouw en visserij in het begin van de 20e eeuw. Toen begonnen boeren en vissers uit Shangdong, aan de overkant van de Gele Zee, zich er te vestigen. Daarna bloeiden de scheepsbouw en de locomotiefindustrie op en groeide Dalian uit tot een belangrijk centrum voor de zware en lichte industrie.

Dalian is de grootste petroleumhaven in China, en ook de op twee na grootste haven in het algemeen. Dienovereenkomstig is Dalian een belangrijk centrum voor olieraffinaderijen, dieseltechniek en chemische productie.

Vervolgens is Dalian uitgegroeid tot een zeer belangrijke haven voor internationale handel. Ook is onlangs een nieuwere haven op het Dagushan-schiereiland in de noordelijke buitenwijken voltooid, gespecialiseerd in de in- en export van mijnbouw- en olieproducten. Samen met het Dalian-treinstation, Dalian International Airport en twee belangrijke snelwegen van Shengyand-Changchun-Harbin in het noorden en naar Dandong in het oosten, is Dalian een belangrijk distributiecentrum geworden.

Dalian heeft veel voordelen gekregen van de Chinese overheid, waaronder de titel "open-city" (1984), waardoor het aanzienlijke buitenlandse investeringen kan ontvangen. Sinds de jaren 90 heeft Dalian City de nadruk gelegd op de ontwikkeling van de IT-industrie, met name in Dalian HiTech Zone en Dalian Software Park in de westelijke buitenwijken nabij Dalian University of Technology.

Dalian is een ijsvrije haven, wat een zeldzaamheid is voor kuststeden op zulke breedtegraden en helpt verklaren waarom de haven in het verleden zo aantrekkelijk was voor indringers, en ook voor hedendaagse investeerders in deze kosmopolitische stad. Dalian is minder afhankelijk van zware industrie dan de meeste Chinese steden, vooral vergeleken met noordoostelijk China, en zware industrie bevindt zich meestal in de ontwikkelingszones ver buiten het stadscentrum.

Hoewel het grootste deel van de toeristische industrie in de stad gericht is op de binnenlandse markt in plaats van de internationale markt, zouden buitenlandse toeristen nog steeds genoeg te doen moeten hebben in de stad, en het grote aantal buitenlandse bedrijven in de stad en buitenlandse studenten en docenten aan de vele universiteiten van de stad zorgen ervoor dat er genoeg bedrijven zijn die zich richten op degenen die China niet hun geboorteland noemen. Dalian is een toeristisch, handels- en financieel centrum, evenals een belangrijke haven in noordoostelijk Azië. Het heeft daardoor een gerenommeerde naam gekregen als het "Hongkong van Noord-China."

Deze havenstad heeft een van de schoonste omgevingen, met een extreem korte afstand tot de zee, waardoor er warme winden van de Stille Oceaan kunnen waaien, waardoor Dalian in de zomer verfrissend koel is en in de winter aangenaam warm. Qua gezondheid betekent Dalian's relatief lage vervuilingsniveau (vergelijkbaar met Londen of Parijs en beter dan Los Angeles, bijvoorbeeld) dat gezondheidsproblemen door slechte lucht minder een probleem zijn dan in andere Chinese steden.

De stad heeft veel parken, groene heuvels, brede doorgaande wegen en een leger aan straatvegers, waardoor Dalian een aangenamere stad is om te bezoeken en in te wonen dan de meeste Chinese steden van vergelijkbare omvang. Straatcriminaliteit is ook relatief laag in Dalian en overvallen en aanvallen zijn bijvoorbeeld ongelooflijk zeldzaam. Er zijn echter zakkenrollers, dus wees voorzichtig met uw waardevolle spullen, vooral in drukke winkelgebieden of in overvolle bussen en treinen.