Kehidupan Tianjin

Tianjin adalah salah satu daripada empat perbandaran China. Sebagai sebuah majlis perbandaran, Tianjin mempunyai status peringkat wilayah dan berada terus di bawah kerajaan pusat. Kawasan bandar Tianjin, yang terletak di sepanjang Sungai Haihe, adalah bandar ketiga terbesar di China selepas Shanghai dan Beijing. Pelabuhannya, agak jauh, terletak di Teluk Bohai di Lautan Pasifik. Perbandaran Tianjin bersempadan dengan wilayah Hebei di utara, selatan, dan barat; perbandaran Beijing terletak di barat laut dan Teluk Bohai di timur.

Dengan pelabuhan terdekat 80 kilometer (50 batu) di tenggara Beijing, Tianjin adalah pintu masuk Beijing ke laut terbuka, meliputi kawasan seluas 11 ribu kilometer persegi. Pemandangan jalanan bandar ini terdiri daripada seni bina Eropah abad ke-19 dan ke-20, disandingkan dengan monolit konkrit dan kaca dari China kontemporari yang kaya. Orang ramai menikmati bangunan kolonial sementara bandar telah dimodenkan secara drastik; kini memerlukan peta baharu untuk dicetak setiap tiga bulan. Ia adalah tempat yang bagus untuk mereka yang ingin tinggal dan belajar berhampiran Beijing, namun inginkan destinasi yang lebih terpencil.

Sejarah Tianjin adalah pendek mengikut piawaian Cina, hanya 600 tahun atau lebih. Pembukaan Terusan Besar China semasa Dinasti Sui mendorong perkembangan Tianjin menjadi pusat perdagangan. Sehingga 1404 Tianjin dipanggil "Zhigu", atau "Pelabuhan Lurus". Pada tahun itu, Maharaja Yongle menamakan semula bandar itu "Tianjin", secara harfiah "Heaven Ford", bermaksud maharaja (anak syurga) menyeberangi sungai pada ketika itu. Dan kemudian sebuah kubu didirikan di Tianjin, yang dikenali sebagai "Tianjin Wei", yang bermaksud "Kubu Tianjin".

Tianjin pernah menjadi kubu tentera, dan pada masa aman menjadi bandar pertanian. Oleh itu, tenteranya menjadi petani. Ekonomi Tianjin kekal sebagai pertanian selama lebih 200 tahun sehingga tahun 1860-an, apabila bandar itu dijadikan pelabuhan perjanjian selepas kekalahan China oleh tentera bersekutu British-Perancis. Ia kemudiannya membangunkan ekonomi pelayaran dan menjadi pusat perdagangan di utara China, yang mana pedagang dari seluruh negara mengembara. Selepas China mula dibuka pada penghujung 1970-an, Tianjin telah menyaksikan pembangunan pesat, walaupun ia kini ketinggalan berbanding bandar penting lain seperti Shanghai, Beijing, dan Guangzhou.

Tianjin terletak dari 38o34' hingga 40o15' latitud utara dan dari 116o43' hingga 118o04' bujur timur, di bahagian bawah Sungai Haihe. Tianjin terletak di hujung utara Terusan Besar China, yang menghubungkan dengan sungai Huang He dan Yangtze. Manakala kawasan bandar Tianjin terletak di sepanjang Sungai Haihe, pelabuhannya terletak di Teluk Bohai di Lautan Pasifik. Perbandaran Tianjin bersempadan dengan wilayah Hebei di utara, selatan, dan barat; perbandaran Beijing dalam bahagian kecil di barat laut; dan Teluk Bohai di sebelah timur.

Meliputi kawasan seluas 11 ribu kilometer persegi, Perbandaran Tianjin umumnya rata dan berpaya berhampiran pantai, tetapi berbukit di utara jauh, di mana Pergunungan Yanshan melalui hujung utara Tianjin. Titik tertinggi di Tianjin ialah Puncak Jiushanding di sempadan utara dengan Hebei, pada ketinggian 1078 meter. Takungan utama termasuk Takungan Beidagang di bahagian selatan yang melampau (di Daerah Dagang) dan Takungan Yuqiao di bahagian paling utara di Daerah Ji.

Tianjin ialah pusat perindustrian, komersial dan kewangan. Ia mempunyai rizab mineral yang banyak dan menghasilkan satu pertiga daripada garam laut negara. Ia mempunyai kos tanah, buruh dan operasi yang lebih rendah daripada Beijing, Shanghai dan Guangdong. Tianjin telah pun mencapai kejayaan dalam operasi Zon Pembangunan Ekonomi dan Teknologinya di bahagian timur laut Daerah Tanggu.

Tanah ladang mengambil kira 40% daripada keseluruhan kawasan Perbandaran Tianjin. Gandum, beras, dan jagung adalah tanaman yang paling penting. Memancing adalah penting di sepanjang pantai. Tianjin juga merupakan pangkalan perindustrian yang penting. Industri utama termasuk industri petrokimia, tekstil, pembuatan kereta, industri mekanikal, dan kerja logam. Tianjin Auto Works menghasilkan 150,000 kereta setahun.

Tianjin mempunyai deposit kira-kira 1 bilion tan petroleum, dengan Daerah Dagang mengandungi medan minyak penting. Pengeluaran garam juga penting, dengan Changlu Yanqu menjadi salah satu kawasan pengeluaran garam yang paling penting di China. Tenaga geoterma adalah satu lagi sumber Tianjin. Deposit mangan dan boron di bawah Tianjin adalah yang pertama ditemui di China.

Tinggal di Tianjin menyediakan percutian yang sempurna daripada berada di ibu kota tanpa pergi terlalu jauh. Walau bagaimanapun, industri China juga mempunyai tanggapan yang sama; memindahkan semua industri berat keluar dari ibu kota dan ke bandar jiran membolehkan perniagaan berkembang tanpa penalti cukai yang berat. Oleh itu Tianjin cenderung sama sesak dengan Beijing. Sebaliknya, kerajaan telah menjadikan matlamat untuk membersihkan persekitaran Tianjin, memberikan penduduk tempatan nafas segar.