ชีวิตเซี่ยงไฮ้

เซี่ยงไฮ้ ซึ่งชื่อเมืองมีความหมายว่า "บนทะเล" ตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันออกของประเทศจีน บริเวณปากแม่น้ำแยงซี เช่นเดียวกับเมืองอื่นๆ ของจีน เซี่ยงไฮ้จะเร็วกว่า GMT แปดชั่วโมง พื้นที่บริหารทั้งหมดของเมือง รวมถึงเขตชานเมืองโดยรอบ ตำบล และพื้นที่เกษตรกรรม ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 6,341 ตารางกิโลเมตร (2,448 ตารางไมล์) ชาวเมืองเซี่ยงไฮ้ถือว่าตนเองเป็นพลเมืองที่มีความเป็นสากลมากที่สุดในจีนและเป็นผู้นำเทรนด์ของประเทศ เมืองนี้ได้รับฉายาที่น่าสนใจหลายชื่อ เช่น "ปารีสแห่งตะวันออก" "ราชินีแห่งตะวันออก" และแม้กระทั่ง "เมืองแห่งบาป" ในยุคที่มีแก๊งและบ่อนคาสิโนในช่วงทศวรรษปี 1920

เซี่ยงไฮ้เริ่มต้นเป็นหมู่บ้านชาวประมงในศตวรรษที่ 11 ในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 ได้กลายเป็นพื้นที่สำคัญสำหรับการปลูกฝ้าย และในช่วงปี 1800 ก็กลายเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในจีน ชาวต่างชาติเข้ามาในเซี่ยงไฮ้เนื่องจากการค้ากับต่างประเทศหลังจากสงครามฝิ่น อังกฤษ สหรัฐฯ และฝรั่งเศส ได้รับอนุญาตให้อาศัยอยู่ในเขตพื้นที่บางแห่งโดยไม่ต้องอยู่ภายใต้กฎหมายของจีน ผลจากชาวต่างชาติทั้งหมด ทำให้เซี่ยงไฮ้ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมตะวันตกอย่างมาก

หลังจากที่การยึดครองเซี่ยงไฮ้โดยญี่ปุ่นสิ้นสุดลง รัฐบาลชาตินิยมจีนก็ได้รับการควบคุมเมือง ชาวต่างชาติไม่สามารถควบคุมเมืองได้อีกต่อไป และในปี 1949 เซี่ยงไฮ้ก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงโดยรัฐบาลคอมมิวนิสต์จีน เมื่อชาวต่างชาติออกไป ธุรกิจที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังก็ถูกรัฐบาลเข้ายึดครองทีละแห่ง หลังจากที่สูญเสียพื้นที่ไปในช่วงปฏิวัติวัฒนธรรมระหว่างปี 1966-1976 "นโยบายเปิดประตู" ของเติ้งเสี่ยวผิงทำให้เซี่ยงไฮ้กลับมาเป็นพลังระดับนานาชาติในด้านธุรกิจและการเงินอีกครั้ง

เซี่ยงไฮ้ตั้งอยู่ที่ละติจูด 31'14' เหนือ และลองจิจูด 121'29' ตะวันออก ในตอนกลาง-ตะวันออกของจีน ตามแนวชายฝั่งของจีน หันหน้าไปทางทะเลจีนตะวันออกที่ปากแม่น้ำแยงซี เมืองนี้เชื่อมต่อกับมณฑลเจียงซูและเจ้อเจียงทางทิศตะวันตก โดยมีทะเลจีนตะวันออกทางทิศตะวันออกเป็นพรมแดน และอ่าวหางโจวทางทิศใต้ ทางทิศเหนือของเมือง แม่น้ำแยงซีไหลลงสู่ทะเลจีนตะวันออก ดังนั้นชื่อเซี่ยงไฮ้จึงหมายถึง "บนทะเล"

พื้นที่ส่วนใหญ่ของเซี่ยงไฮ้เป็นที่ราบและอยู่ในที่ราบลุ่มน้ำของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี ยกเว้นเนินเขาไม่กี่ลูกที่ทอดตัวอยู่ในมุมตะวันตกเฉียงใต้ ระดับน้ำทะเลโดยเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 4 เมตร พื้นที่เซี่ยงไฮ้ขึ้นชื่อในเรื่องแหล่งน้ำที่อุดมสมบูรณ์ โดยมีแม่น้ำและทะเลสาบหลายแห่งกระจายอยู่ทั่วไป แม่น้ำส่วนใหญ่นั้นเป็นสาขาของแม่น้ำหวงผู่ แม่น้ำหวงผู่มีความยาว 113 กิโลเมตร มีต้นกำเนิดจากทะเลสาบไท่หู ไหลคดเคี้ยวผ่านใจกลางเมือง แม่น้ำมีความกว้าง 300-770 เมตร โดยกว้างเฉลี่ย 360 เมตร แม่น้ำหวงผู่ที่ไม่มีน้ำแข็งเป็นเส้นทางน้ำหลักของพื้นที่เซี่ยงไฮ้

คุณภาพสิ่งแวดล้อมของเซี่ยงไฮ้ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างมากในช่วง 6 ปีที่ผ่านมา โดยพื้นที่สีเขียวในใจกลางเมืองเพิ่มขึ้นเป็น 11 ตารางเมตรต่อคน เมืองนี้ซึ่งกระทรวงก่อสร้างได้ขนานนามว่า "เมืองสวนแห่งชาติ" ได้จัดตั้งสวนสาธารณะขนาดใหญ่ 14 แห่งในช่วง 6 ปีที่ผ่านมา และมีพื้นที่สีเขียวรวม 4,168 เฮกตาร์ภายในถนนวงแหวนรอบนอก นอกจากอันตรายที่มักเกิดขึ้นจากการอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่แล้ว เซี่ยงไฮ้ยังมีสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างปลอดภัยสำหรับผู้คนทั่วโลกในการเดินทางและใช้ชีวิต

ปัจจุบัน เซี่ยงไฮ้เป็นศูนย์กลางทางการค้าและการเงินที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน นอกจากนี้ยังมีท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดและฐานอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ในประเทศจีน มีอุตสาหกรรม 166 ประเภท ซึ่ง 157 ประเภทอยู่ในเซี่ยงไฮ้ อุตสาหกรรมหลักในจีนคือเหล็กและเหล็กกล้า อุตสาหกรรมน้ำมันและเคมีกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว และปัจจุบันมีสาขาเฉพาะทางมากกว่า 20 สาขา โรงงานน้ำมันและเคมีเซี่ยงไฮ้ ซึ่งอยู่ในอ่าวหางโจว แปรรูปวัตถุดิบเคมี 8 ล้านตันต่อปี และปัจจุบันได้กลายเป็นฐานการผลิตโพลีเอสเตอร์ที่ใหญ่ที่สุดในจีน เซี่ยงไฮ้มีร้านค้าและร้านอาหารที่ดีที่สุดในประเทศและผู้คนทันสมัยที่สุด เซี่ยงไฮ้เป็นแรงผลักดันชั้นนำที่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจจีนให้ก้าวไปข้างหน้า ด้วยอาคารยุคอาณานิคมที่ยิ่งใหญ่ เส้นขอบฟ้าสุดทันสมัย ​​และถนนในตัวเมืองที่คึกคักซึ่งผสมผสานตะวันออกกับตะวันตก เซี่ยงไฮ้จะเติบโตต่อไปในฐานะเมือง